Het is één ding om tegen de wereld te roepen dat je zelf een boek gaat uitbrengen, het is een tweede om het ook werkelijk te doen.

Voor mij is het schrijven van een boek eigenlijk net zo natuurlijk als ademhalen; ik heb verhalen geschreven sinds ik leerde schrijven. Zo simpel is het eigenlijk!

Maar het publiceren van een boek is uiteraard andere koek. Publiceren is een vak. Het houdt niet op bij het laten drukken van het boek. Het moet ook gedistribueerd worden, wat een lang woord is voor: zorgen dat boekhandels het inkopen zodat mensen het kunnen kopen.

Money, money, money

Zelf een boek uitbrengen betekent zelf geld erin steken. Want werkelijk alles moet betaald worden. Wil je dat je boek genoemd wordt in het plaatselijk magazine? Prima Renée, dat is dan 698,00 alsjeblieft. (Shock, horror! Had ik niet, maar gelukkig kregen ze bij BastionX medelijden en plaatsten ze het voor nop. Eeuwige dankbaarheid voor hen!)

Maar om even terug te komen op de vorige alinea: hoe zorg je ervoor dat boekhandels het willen inkopen? En daaraan gelinkt, hoe zorg je ervoor dat het onder de aandacht komt van lezers? Marketing kost geld. Geld dat ik dus niet heb.

Een ex-collega riep 'crowdfunding', maar ik heb eens op zo'n site gekeken en dan sta ik met mijn bedelberichtje tussen mensen die geld nodig hebben voor levensreddende medische ingrepen en zo...dat kan toch niet? Daar voel ik me zeer ongemakkelijk onder!

Ik doe niet (meer) aan social media

Tegenwerkend feitje is dat ik een aantal jaren geleden mijn Facebook en Instagram verwijderd heb en onlangs ook WhatsApp. Nee, ik ben niet getransformeerd naar kluizenaar en ik heb ook geen hekel aan mensen. Maar ik ben er wel van overtuigd dat het beter is voor mijn mentale gezondheid om niet langer uren 'op' mijn mobiel te scrollen. Wat overigens klopt! Ik voel me er veel beter onder om niet door algoritmes in duistere krochten gezogen te worden! Sterker nog, ik bel tegenwoordig lekker ouderwets mensen op. Na de aanvankelijke verbazing blijken de meesten het gezellig te vinden.

Nou ben ik daarin wel geholpen door mijn leeftijd; ik stam uit de tijd dat het normaal was om mensen op te bellen. En nee, ik wil zeker niet terug naar de paardentram, al die poep op straat, maar soms zijn vernieuwingen geen verbeteringen.

Dus wat te doen?

Maar die marketing, hm? Geen geld kunnen uitgeven, toch naamsbekendheid willen hebben zodat deel 2 ook uitgebracht kan worden, hoe regel je dat?

De oplossing is simpel: je op je rug rollen met je pootjes omhoog en je buik laten zien. Zo doet mijn hond het als ze iets gedaan wil krijgen.

Nou kan jij mij niet zien, maar stel je maar voor dat ik mijn mollige buikje aan je laat zien. En je vraag om, als je mijn boek gelezen hebt en het leuk vond, dit aan zoveel mogelijk mensen door wilt geven. Stuur links, laat reviews achter, dat soort dingen. Binnen Brielle doet de mondreclame goede dingen, maar Nederland en Vlaanderen zijn veel groter en daar hebben ze nog nooit van mij gehoord.

Ik ga je niet om geld vragen, maar dit durf ik je wel te vragen. Kijk, hier is mijn buik en ik kwispel er ook nog bij!

Alvast bedankt en veel liefs,

Renée